Κυβερνητική αποσύνθεση

Φωτογραφία Αρχείου.

Ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει τα μέτρα που θα αποφασιστούν (;) με το πακέτο των 11,6 δισ. ευρώ και θα εφαρμοστούν εμπροσθοβαρώς το 2013. Επιπλέον όμως προϊδεάζει για νέο αντικοινωνικό πακέτο, ύψους περίπου 8 δισ. ευρώ, έως το 2016. Ιδού τι σημαίνει η περιβόητη επιμήκυνση! Περισσότερη λιτότητα και φτώχεια! Ιδού τι σημαίνει η δήλωση του πρωθυπουργού ότι περνάμε τον τελευταίο κάβο. Έρχεται κι άλλος κάβος!

Παραμένει άγνωστο σε ποια έκταση θα επιβεβαιωθεί, κατά την ψήφιση των μέτρων, η αποσύνθεση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Προχθές, σε δύο κρίσιμες ψηφοφορίες, αποδείχθηκε ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει αυτονοήτως τη δεδηλωμένη. Η μία ψηφοφορία, που αφορούσε τη διάλυση των κλάδων Υγείας όλων των επιστημόνων, των τραπεζικών και των εργαζομένων στα ΜΜΕ, συνιστούσε μετωπική επίθεση στη μεσαία τάξη -ελευθεροεπαγγελματίες και μισθωτούς. Δηλαδή επρόκειτο για "φωτογραφία" της διάρρηξης των σχέσεων της κυβέρνησης με τον μεσαίο κοινωνικό χώρο, εξέλιξη που ιστορικά προδικάζει την κυβερνητική κατάρρευση. Η δεύτερη ψηφοφορία αφορούσε τις ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή τον σκληρό πυρήνα του Μνημονίου.

Τα όσα διαδραματίστηκαν ακόμα, λοιπόν, στη Βουλή προδιαγράφουν την προϊούσα διάλυση της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Πώς θα αντιδράσει ο Σαμαράς; Δεν αρκεί το τέχνασμα σύμφωνα με το οποίο η ψήφιση του προϋπολογισμού επέχει θέση ψήφου εμπιστοσύνης, πολύ περισσότερο που, στην καλύτερη περίπτωση για την κυβέρνηση, θα καταγραφούν σημαντικές διαρροές. Αν ο πρωθυπουργός καταφύγει σε άλλο τέχνασμα, να ζητήσει ανοιχτά ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, απλώς θα ακολουθήσει τα βήματα του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος ακριβώς πριν από ένα χρόνο πήρε ψήφο εμπιστοσύνης και την επομένη παρέδωσε την πρωθυπουργία στον Λ. Παπαδήμο. Μόνο που τώρα έχουν καεί τέτοιες ελεγχόμενες λύσεις.

Σφιχταγκαλιασμένοι Σαμαράς και Βενιζέλος, είναι αποφασισμένοι να περάσουν τα μέτρα, αλλά λογαριάζουν χωρίς τους βουλευτές (τους). Η κρίση στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι στιγμιαία και θα επιταχύνει την αποσύνθεση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Ο Κουβέλης δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη αποχώρησής του από την κυβέρνηση και επιλέγει τον ρόλο "εντός, εκτός και επί τα αυτά", αναμένοντας τη λύτρωση από τον Σαμαρά.

Η κρίση όμως της κυβερνητικής πλειοψηφίας αντανακλά τη χρεωκοπία του Μνημονίου και επισπεύδεται λόγω της λαϊκής παρέμβασης. Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι έκθετη. Αρκεί να διαβάσει κανείς τις προγραμματικές δεσμεύσεις της, όπου αναφέρεται: "Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα. Επέκταση των επιδομάτων ανεργίας για ακόμη έναν χρόνο (1 + 1) και επέκταση σε μη μισθωτούς που έχασαν τη δουλειά τους. Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι".

Ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει τα ακριβώς αντίθετα μέτρα. Ο ισχυρισμός ότι οι συνθήκες άλλαξαν από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα εξοργίζει την κοινωνία. Η κυβέρνηση Σαμαρά, πριν καταρρεύσει θεσμικά, έχει χρεωκοπήσει ηθικο-πολιτικά. Όσοι συνεχίζουν να τη στηρίζουν παρασύρονται στη δίνη της. Και το χειρότερο: συμπαρασύρουν ολόκληρη την κοινωνία στην καταστροφή. Είναι εθνική και κοινωνική ανάγκη η δημοκρατική ανατροπή τώρα! Η κυβέρνηση έχει καταρρεύσει και κάνει πως δεν το καταλαβαίνει! Μόνη διέξοδος είναι οι εκλογές.

(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)