Έφυγε ένας μεγάλος φιλοπεριβαλλοντιστής της Πάτρας

Μετά την παρέμβαση για την κουκουναριά της Αρόης στη συνεδρίαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής,  του Δήμου Πατρέων την 3-6-2015, ο Βλ. Βελλόπουλος στον  διπλάνο Χώρο Τέχνης. (Φωτογραφία του Istologiou G. Mosxou).

Ο  Βλάσσης Βελλόπουλος υπέκυψε στην επάρατο σήμερα το πρωί, μετά από αγώνα που έδωσε επί τριετία

Έφυγε σε ηλικία 79 ετών από τη ζωή σήμερα το πρωί στις 9.30, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών στο Ρίο, ο οικολόγος και ακτιβιστής Βλάσσης Βελλόπουλους. Ο γνωστός από τους αγώνες του Πατρινός, νοσηλευόταν στο ΠΓΝΠ τα τελευταία 24ωρα προσβεβλημένος από την επάρατο νόσο κι ενώ πάλεψε επί τριετία.

Ο φιλοπεριβαλλοντικός αγωνιστής ήταν πατέρας  δύο κοριτσιών, εκ των οποίων το ένα βρίσκεται στην Αγγλία. Υπήρξε εγγονός του αείμνηστου διοικητή του 12ου Συντάγματος ΕΛΑΣ Βλάσση Ανδρικόπουλου. 

Στην εποχή της έκρηξης του χουντικού πραξικοπήματος του 1967, ο Βλάσσης Βελλόπουλος, που είχε παραλάβει τη σημαία από τον αποθανόντα παππού του, διοικτή του αντάρτικου Συντάγματος, φρόντισε να την φυγαδεύσει εκτός Πατρών και μετά την πτώση του προδοτικού καθεστώτος να την επαναφέρει στην κατοικία του. Μέχρι τον θάντό του, δήλωνε μεσεγγυητής αυτού του ενδόξου πατριωτικού κειμηλίου με αποδέκτη τον Δήμο Πατρέων, εφόσον ο δεύτερος θα συγκροτούσε Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, όπως ζητούσαν όλες οι αντιστασιακές οργανώσεις και πρότεινε η ΕΣΔΙΑ ν. Αχαΐας 1940-1974, αλλά και η ΕΔΙΑ Αθήνας.

Η κηδεία του θα γίνει από την κατοικία του στην περιοχή Βουδ, αφού η κόρη του έλθει από το εξωτερικό. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών.

Ο Βλάσσης Βελλόπουλος επί σειρά ετών εκλεγόταν στην θέση του προέδρου της Εταιρείας Προστασίας Τοπίου και Περιβάλλοντος Πάτρας, ενώ είχε συμπεριληφθεί σε τιμητική θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, επί προεδρίας του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο αείμνηστος υπήρξε ακτιβίστας οικολόγος, είχε βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών, στην Τάξη Πολιτικών και Ηθικών Επιστημών, επίσης είχε λάβει βραβείο των Ηνωμένων Εθνών στο Πρόγραμμα Περιβάλλοντος, υπήρξε μέλος των 500 Παγκοσμίων του UNEP και επίτιμο μέλος του Σλαυϊκού Πανεπιστημίου Κιέβου, ενώ επίσης έχει λάβει  βραβείο «Έργο Ζωής» από το Ecocity (Οικόπολις) το 2009.

Το 2009 εκδόθηκε το βιβλίο του, που αναφέρεται στη δράση του αείμνηστου περιβαλλοντιστή υπό τον τίτλο «Βλάσσης Βελλόπουλος, οι οικολογικοί αγώνες ενός ενεργού πολίτη. Και αναφέρονταν στην τριαντάχρονη και πλέον δραστηριότητά του καθώς δραστηριοποιήθηκε, με επίκεντρο την Αχαΐα, στην προστασία του περιβάλλοντος και την προάσπιση του δικαιώματος του κάθε πολίτη να ζει σε ένα τόπο τον οποίο δεν καταστρέφουν τα κάθε είδους συμφέροντα. 

Το βιβλίο βασίζεται στο προσωπικό αρχείο του Βλάσση Βελλόπουλου και δεν αποτελεί ούτε βιογραφία ούτε ιστορική μελέτη. Είναι η καταγραφή μίας στάσης ζωής, μίας κοινωνικής δράσης που ως κεντρικό άξονα έχει την πολιτική οικολογία, που εκδηλώθηκε μέσα από αγώνες και επίμονες προσπάθειες, επιτυγχάνοντας εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Ο Βλάσσης Βελλόπουλος με άκρα πνευματική διαύγεια παρέμβαινε οικολογικά και πολιτικά ζητήματα και η συζήτηση μαζί του ήταν πάντοτε αποδοτική!

Ενδεικτικό του πάθους για την προστασία του περιβάλλοντος  είναι η στάση που κράτησε ευθείς ενημερώθηκε πως η δημοτική αρχή προτίθεται να... σφαγιάσει την κουκουναριά της Αρόης. Ενεργοποιήθηκε και παρά τα προβλήματα υγείας που τον ταλάνιζαν παραβρέθηκε στις 3 Ιουνίου 2015, στη συζήτηση, που είχε ορισθεί από το Δήμο, αποτρέποντας  με την παρέμβασή του το κόψιμο του δένδρου! Ήταν πέρυσι και αποτέλεσε την τελευταία του παρέμβαση στο περιβαλλοντικά ζητήματα.  

Δύο ημέρες μετά, με δημόσια επιστολή του καυτηριάζει, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας για το Περιβάλλον, καυτηριάζει τους επιστήμονες, με αφορμή την ρύπανση από εγκαταλειμμένα τοξικά υλικά του εργοστασίου της Αμιαντίτ, στα Αραχωβίτικα. 

Σε αυτή την επιστολή αναφέρεται μεταξύ άλλων: 

«Εκφράζω τη λύπη μου σ' αυτούς που έδωσαν τις οικοδομικές άδειες δίπλα στην Αμιαντίτ και στο εργοστάσιο τσιμέντων ΤΙΤΑΝ. Λυπάμαι όλους αυτούς τους βολικούς επιστήμονες με τις βολικές μετρήσεις που λένε ότι εκεί, μα εκεί, επιτρέπεται το θαλάσσιο μπάνιο. Εκφράζω την αγανάκτησή μου, που κάποιοι συζητάν τέτοια μέρα να κόψουν το πεύκο της Αρόης, το σήμα κατατεθέν μίας περιοχής»!