Να ποιος ήταν ο Νίκος Πολυκράτης (καπετάν Νικήτας)

Ο Νικήτας χτυπά τους τσολιάδες στη βάση τους, στους στρατώνες του Βουδ (3-6-44)

Στο βίντεο, που βγαίνει για πρώτη φορά στη δημοσιότητα, μιλά για τον αντίπαλό του Καπετάν Νικήτα, ο Αντώνης Πριονάς, στρατευμένος του Β΄ Ευζωνικού Τάγματος του Ν. Κουρκουλάκου, το 1944.

«Πολύς λόγος γίνεται από χτες στα ΜΜΕ , μετά την τιμητική ανάρτηση του ονόματος, του καπετάν Νικήτα Πολυκράτη, στη σήραγγα της Ακράτας. Παρακάτω σας παραθέτω σελίδα από το βιβλίο για την Αντίσταση στην Πάτρας και επίκουρος, αν κια μετά θάνατο, έρχεται με την μαρτυρία του ο φίλος του, συνομήλικος και αντίπαλος, από τα Ευζωνικά, Αντώνης Πριονάς.

 

Μετά την μάχη στο Κλήμα Δωρίδος με τον ΕΛΑΣ, οι του 5/42 με επικεφαλής  τον Καπετζώνη διεπεραιώθηκαν στο Ρίο και είπαν να μείνουν για να κάνουν καπετανιλίκι, υπό την ανοχή των Γερμανών. Οι Γερμανοί ήσαν αντίθετοι και  τους υποχρέωσαν να μπουν στην Πάτρα, ειδάλλως να φύγουν από κει. Εντάχθηκαν στο Β΄ Ευζωνικό Σύνταγμα στου Βουδ. Τις στολές, εγγλέζικου τύπου που φορούσαν δεν τις άλλαξαν, παρόλο που τους το ζήτησε ο Κουρκουλάκος. 

Αυτό το εκμεταλλεύτηκε ο Νικήτας και πριν ξημερώσει, με οδηγούς ζευγάρι Πατρινών συναγωνιστών,  μπήκε στην πόλη από την Εγλυκάδα με  11 άνδρες και  το πρωί της 3 Ιουνίου 1944 ενώ  οι τσολιάδες είχαν φύγει για βολή στην Αρόη και μικρή ομάδα Υπηρεσίας έκανε αρμολόγηση όπλων,  πήγε να χτυπήσει το Σύνταγμα μέσα στην έδρα του, στου Βουδ,  πιστεύοντας ότι οι άνδρες του ήσαν όλοι μέσα στο στρατόπεδο. 

Άφησαν οι αντάρτες τα άλογά τους στον Αη-Γιάννη. Φορώντας στολές του 5/42, οι αντάρτες έβαλαν μπροστά έναν αντάρτη ντυμένο με στολή του 5/42 και προχώρησαν. Οι Πατρινοί που προηγουμένως τους είχαν δει στο δρόμο, αναγνώρισαν τον Νικήτα και πήγαιναν κοντά τους χειροκροτώντας τους. Οι αντάρτες φορούσαν τα σκουφιά τους ανάποδα με το σήμα του ΕΛΑΣ στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

Μόλις πλησιάζουν στο μπλόκο που είχαν οι εύζωνοι μεταξύ στρατοπέδου και βίλας του Βουδ, στην αρχή  της οδού Γ. Ολυμπίου, φρουρός ήταν ένας τσολιάς ονόματι Γιώργος Κλάδης από την Ζάκυνθο, από αυτούς που είχε καλέσει ο Κουρκουλάκος στην Πάτρα, λέγοντάς τους ότι θα είναι ασφαλείς στην πόλη.

Ο Κλάδης τους κοιτάζει και παραξενεύεται. Συνάδελφε έγινε το προσκλητήριο,  τον ρωτούν, άνοιξέ μας να μπούμε, του λένε. Έχει γίνει εδώ και τόση ώρα, τους λέει και τους ρωτάει. Που ήσαστε τέτοια ώρα; Ήταν ώρα 8 περίπου και οι άντρες είχαν φύγει. Θα περάστε στρατοδικείο, γιατί αργήσατε; Ε, μη ρωτάς, του απαντούν. Αργήσαμε, αλλά  ήρθαμε. 

Ο Κλάδης είδε τα όπλα που κρατούσαν ότι ήσαν γερμανικά αυτόματα και παραξενεύτηκε, γιατί οι του 5/42 είχαν εγγλέζικα, αυτόματα στεν. Ε, ρε σαν ξένη φυλή μοιάζετε, τους είπε. Όπως άνοιγε την πόρτα του μπλόκου να περάσουν, ρώτησε έναν τσολιά στον απάνω όροφο, που έδενε το πολυβόλο του: Ρε συνάδελφε, δικοί σας είναι αυτοί; Βρε δεν βλέπεις, είναι αντάρτες, του απάντησε. Πήδηξε μέσα στο στρατόπεδο ο Κλάδης να σωθεί. Του έριξαν οι αντάρτες και τον τραυμάτισαν. Στον απάνω όροφο οι τσολιάδες είχαν τα πολυβόλα λυμένα για επιθεώρηση και έτσι δεν έριξαν, όταν δέχθηκαν επίθεση με χειροβομβίδες.

 Οι αντάρτες χτύπησαν και στο απέναντι μέρος του στρατώνα τις εγκαταστάσεις με ζώα των γερμανών. Σκότωσαν έναν Γερμανό και κάποια άλογα. Κι έφυγαν σπέρνοντας τρόμο στους ευζώνους και στην γύρω περιοχή που ήταν γερμανοκρατούμενη. Ο Κουρκουλάκος θέλησε να κρεμάσει κρατούμενους αγωνιστές, την άλλη μέρα για αντίποινα. Οι Γερμανοί δεν  το ενέκριναν. Οι εύζωνοι είχαν και έναν νεκρό, τον 35χρονο Παράσχη Παναγιώτη από το Βουγιάτο Ζακύνθου.

Γιαυτό το κατόρθωμα η III Μεραρχία του ΕΛΑΣ με Ημερησία Διαταγή στις 16 Ιουνίου 44 ποίησε εύφημο μνεία στους μαχητές του ΕΛΑΣ και στους δύο οδηγούς των.

Τέτοια παράτολμα χτυπήματα έκαναν οι ΕΛΑΣίτες στους ευζώνους κι άλλα, όπως μέσα σε κέντρο διασκεδάσεων ευζώνων στους οποίους έριξαν χειροβομβίδες, στο Ψαροφάι που αιχμαλώτισαν φυλάκιο ευζώνων και άλλα». 

_____________

Τα στοιχεία για τον Καπετάν Νικήτα από τα Προσφυγικά, που το όνομά του δόθηκε χθες από το Υπουργείο στη σήραγγα Ακράτας, έχουν ληφθεί από την 3η έκδοση του βιβλίου Η ΠΑΤΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ των πατραϊκών εκδόσεων Γιάννη Πικραμένου, γραμμένο από τον Γιώργο Μόσχο.